Alicja została “naznaczona” jeszcze przed narodzinami. Miała być dzieckiem niezwykłym, uzdolnionym, mądrym i nieprzeciętnym. Dzisiaj to spełnienie marzeń każdego rodzica. Ale w dziewiętnastowiecznej Polsce, pod carskim panowaniem nie do końca można być szczęśliwym posiadając te przymioty. Szczególnie, gdy nie jest się podobnym do Pani Matki, a wolny czas umila Darwin i jego “O powstawaniu gatunków.
Autorka zabiera nas do szlacheckiego dworku, gdzie życie od lat toczy się niezmiennie, pomimo “nowinek z Francji”. Opowiada o tym życiu i świecie z perspektywy nastoletniej Alicji, która postrzega świat nieco inaczej niż jej rówieśniczki. Jak łatwo się domyślić, staje się to źródłem wielu zaskakujących sytuacji, a co gorsza – oburzenia i niezadowolenia otoczenia.
Lekka fabuła, w której nie zabrakło ludowej bojaźliwości i staropolskich wierzeń, wciąga i nie pozwala skończyć za “jeszcze kilka stron”. To dla mnie o tyle zaskakujące, że wciągają mnie tylko kryminały. A może…”Alicja…” to kryminał? Wszak są i trupy…..
Moja ocena: 8/10