Jeśli nie Berlin, to….Gubin. Plastinarium.
W zasadzie powinna napisać „Guben”, bo placówka, która chcę tutaj przedstawić, mieści się po niemieckiej stronie Nysy. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że zdecydowana większość czytelników bloga jest polskojęzyczna, a przekroczenie granicznej rzeki nie jest problemem – zostaniemy przy Gubinie.
Plastinarium
Celowo też nie używam nazwy „muzeum”, żeby nie umniejszać obiektowi, który odwiedziłam, a gdzie poza eksponatami, można zapoznać się z procesem ich producji; które też de facto jest swego rodzaju fabryką.
Ale zacznijmy od początku. A początek zwiedzania to kasy – czynne, jak całość, od piątku do niedzieli, w godzinach 10:00 – 18:00. Bilety kosztują odpowiednio: 12,00 euro bilet normalny, 10,00 euro – ulgowy. Kasy pełnią też rolę sklepu muzealnego, gdzie można nabyć rożnej maści pamiątki, mniej lub bardziej „anatomiczne”.
Poza zakupie biletu, można rozpocząć zwiedzanie. Ekspozycja skonstruowana jest w bardzo przemyślany sposób.
Pierwsza część poświęcona jest samemu procesowi plastynacji. Możemy zobaczyć eksponaty na kolejnych etapach obróbki ale też przebieg samego procesu (kadzie z azotem, czy zanurzanie w formalinie). Wszystko ilustrowane jest też filmami. Jako że palstinaiurm, to główny dostawca preparatów m.in. dla studentów medycyny, w tej części ekspozycji można również zobaczyć, jak wyglądały niegdysiejsze pomoce naukowe.
Stanowisko pracy
Równolegle do tej części ekspozycji usytuowane są stanowiska pracowników plastynarium. Można zobaczyć, nie tylko biurka, na których obróbce poddawane są kolejne preparaty ale też zobaczyć pracowników przy preparacji czy nawet z nimi porozmawiać.
Kolejna część ekspozycji, to już gotowe preparaty. I tutaj całe bogactwo anatomiczne – płuca gruźlika i palacza, aorta z miażdżycą, wątroba z guzami czy zniszczone osteoporozą kości. Są też szkielety z protezami stawu kolanowego czy destrukcje spowodowane chorobami.
Plastynat – gotowy preparat
Jedno z pomieszczeń poświecona na preparaty obrazujące życie płodowe i wadom jakie mogą powstać na tym etapie.
Nie zabrakło również spreparowanych zwierząt, z których – na mnie osoboście – największe wrażenie zrobiła żyrafa.
Pomimo, że ekspozycja nie jest powierzchniowo wielka, zapoznanie się z nią zajmuje około dwóch godzin.
Istnieje również możliwość zwiedzania z przewodnikiem, a dla szkół organizowane są specjalne lekcje muzealne.
Podsumowując – warto przełamać wewnętrzny opór i przerobić tą nietypową lekcję anatomii.
Brak komentarzy